Onze laatste dag in Australie...

Ja beste mensen, na drieeneenhalve week aan de andere kant van de wereld vertoeft te hebben gaan wij nog verder. Wij vonden Australie namelijk niet ver genoeg. Nu zou u kunnen zeggen: Daan en Jamie, Nieuw-Zeeland is toch ook niet de meest verre bestemming die je vanuit Nederland kunt bereiken? En daar zou u gelijk in hebben. Maar aangezien Fiji, Frans-Polynesie en andere van zulke bestemmingen met rare namen om budgetaire redenen zijn geschrapt blijft Nieuw-Zeeland over. En he, er moet later nog wel wat overblijven om te ontdekken!

Wij hadden u achtergelaten in Port Douglas, de dag voordat wij zouden gaan snorkelen in het Great Barrier reef en wat het summum zou moeten worden van onze reis in Australie. Eigenlijk zijn we alleen maar naar Australie gegaan om te kunnen snorkelen in het Great Barrier Reef. Noem ons decadent...De goede lezer heeft al opgemerkt dat er 'zou moeten worden' staat een aantal regels hierboven, en dat gaan wij nu verklaren. Een ieder van u heeft wel eens een onderwaterdocumentaire gezien over het Great Barrier Reef of op zn minst een aflevering van Sponge Bob. U wordt hierin getrakteerd op de meest mooie shots vol kleuren, vissen en wandelende sponsen. In deze documentaires wordt u verteld dat het Great Barrier Reef niet alleen het grootste, maar ook het mooiste rif ter wereld is, met een ongekende flora en fauna, de bontste kleuren en meest uiteenlopende vissoorten ter wereld. Dit, lieve lezers, is gebaseerd op leugens en niet anders dan leugens en bedrog. Deze leugens worden in de wereld gebracht door een enkele organisatie: het Australische toeristenbureau. En ja, alle australiers werken hier graag aan mee. Dit bureau schrikt er niet voor terug om de grootste biologen, wetenschappers en documentairemakers te strikken om deze leugens verder de wereld in te werken. De documentaires die u heeft gezien? U raadt het al: nep, gemaakt door dit bureau dat wij om praktische redenen verder zullen afkorten tot A.P.O.: Australian Propaganda Organisation. Spongebob? Juist, prograganda om in de hersentjes en breintjes te gaan zitten van onze kleintjes, zodat zij later ook naar het Great Barrier Reef willen. Want het is daar zo mooi en leuk.
Nu vraagt u zich natuurlijk af: Joh, Daan en Jamie, waarom klinken jullie zo verbitterd en ontevreden over deze lieftallige organisatie die toch eigenlijk niets liever wil dan het de mensen tevreden maken en hen laten genieten van dit wonderbaarlijke rif. Wij nemen u terug naar vrijdag 11 juni...

Om half 7 in de ochtend stonden wij op om ons klaar te maken voor vertrek naar het rif. Wij zouden om 8 uur worden opgehaald om naar de haven te gaan en van daaruit zouden wij vertrekken in een enorm grote en mooie boot. Zo gezegd, zo gedaan en wij stapten om ongeveer half 9 aan boord. Na een hobbelige vaart van ongeveer drie kwartier kwamen wij aan bij de eerste locatie. Wij verheugden ons al en verzekerden er elkaar van dat we deze dag nooit meer zouden gaan vergeten. Na onze snorkel gear aangetrokken te hebben doken wij het water in. Wij dachten eerst dat onze maskers niet helemaal goed schoon waren gemaakt: wat een wazigheid en een grijze kleuren. En waar waren al die vissen?!? Al gauw kwamen wij erachter dat onze verwachtingen veel te hoog hadden gelegen: wij hebben de rest van de dag niet meer gezien dan wat grijskleurig koraal (ok, met af en toe een kleurtje als de zon doorbrak) en wat vissen die niet eens hun best deden om er mooi uit te zien. Wij hebben van een 60 meter afstand een aantal schaduwen gezien die op een haai en een rog leken en we zijn weer aangevallen door een verdwaalde en geirriteerde groene murene (doordat Jamie het nodig vond om hem een klap met zn flipper op zn kop te geven), maar dat was het dan ook wel. Kort maar krachtig: als u wilt gaan snorkelen, boek dan een vlucht naar Belize, een snorkel (annex zeiltour) bij de vriendelijke jongens van Ragga Muffin en u krijgt meer waar voor u geld, voor veel minder geld. Een lichtpuntje: de lunch was o.k. Daarbij moet gezegd worden dat de lunch van Ragga Muffin ook erg goed te doen was. Na eenzelfde ruige terugvaart van drie kwartier naar Port Douglas kwamen wij moe en onvoldaan terug in onze hotelkamer.

Die laatste nacht in port douglas sliepen wij weer in een andere hotelkamer in een hotel genaamd Palm Villas. Deze naam mag het hotel wat ons betreft niet meer dragen en wij zullen u uitleggen waarom. Na deze vermoeiende dag besloot Daan nog even wat te lezen voor het slapengaan. Na ongeveer een uur werd hij gestoord door een bekend en onheilspellend geluid. Was dit niet het vriendelijk trappelen van de pootjes van onze grote vriend, de Cucaracha? En jawel, vol zelfvertrouwen en onbewust van het naderend gevaar was hij bezig om een inspectietocht te houden door 'zijn kamer' wat hij elke avond deed. Hij was inmiddels aanbeland bij de deur van de slaapkamer. Na de traumatische ervaring in Honduras heeft Daan inmiddels de nodige ervaring opgedaan wat betreft kakkerlakken en hij bedacht zich dan ook geen moment. Na vlug zijn Bandana omgedaan te hebben en zijn wangen ingesmeerd te hebben met oorlogskleuren wachtte hij als een echte Rambo het juiste moment af. En dat moment kwam er...Met katachtige timing en precisie landde de onderkant van de rechter all star bovenop de kakkerlak, die de klap nooit heeft zien aankomen. Exit 'La Cucaracha'. Hierna werd de welbekende razzia uitgevoerd in de kamer en werden alle gaten en kiertjes weer dichtgestopt. Van dit gespuis hebben wij verder geen last meer gehad. Wel is de w.c. kapotgegaan (spoelde niet meer door) en wilde de schuifdeur niet meer schuiven.

Na een korte nacht vertrokken wij uit Port Douglas en reden wij naar Cairns. Na eerst onze spullen uitgeladen te hebben in ons nieuwe onderkomen hebben wij met pijn in ons hard afscheid genomen van onze huurauto, we zullen je missen! De motelkamer is ok. Het is er schoon en netjes en we hebben twee aparte bedden...De afgelopen dagen hebben wij dus doorgebracht in Cairns, waar vooral weer op de welbekende foute manier wordt uitgegaan. Wij hebben besloten om hier niet aan mee te doen en in plaats daarvan te genieten van de wedstrijden van het WK voetbal die hier midden in de stad op een groot scherm worden geprojecteerd. Hoewel niet drukbezocht kijken wij met plezier en hopen vanavond ook te kunnen gaan genieten van het Nederlands elftal dat hier om half tien 's avonds wordt gebroadcast. Morgen vertrekken wij dan naar Nieuw-Zeeland, waar wij ons beiden op verheugen en wat ons ook echt hopelijk met een mond vol tanden versteld zal doen staan. Of dit zo zal zijn zult u de komende weken van ons horen. Wij hebben al gehoord dat we moeten navragen hoe de sneeuwkettingen om de banden heen moeten, dus we zijn benieuwd! Voor nu, bedankt voor uw aandacht en tot snel!