Hoeren en snoeren in Pattaya

Ja beste dagboeklezers, u leest het goed: hoeren en snoeren dat is wij hier meemaken in Pattaya. Daarover later meer...

Wij hadden u achtergelaten in Auckland, Nieuw-Zeeland. In dit verslag kondigden wij aan dat wij 'morgen' in Bangkok zouden zijn. En dat is ook gebeurt. Dit is inmiddels drie dagen terug (vrijdag 2 juli). De reis van Auckland naar Bangkok bleek een stuk langer te duren dan wij hadden gedacht. Dit komt voornamelijk omdat we erg slecht zijn in het inschatten van de tijden. Ook niet zo gek als je al door ongeveer 6 verschillende tijdzones bent gereisd. Uiteindelijk zijn we ongeveer 20 uur (van deur tot deur) bezig geweest. En dan ben je toch best wel gebroken. Het tijdsverschil was echter geen 20 uur, maar 25 uur. Dit komt omdat er weer 5 uur tijdsverschil is met Nieuw-Zeeland. We kwamen dus ongeveer op dezelfde tijd aan als we vertrokken zijn, maar dan was het 3 uur 's nachts in plaats van 8 uur 's ochtends. Volgt u het nog...?

Onze lange reis werd beloond met een gratis kamer upgrade in het hotel. Hadden wij normaal gesproken een kamer van ongeveer 40 m2 gehad (groot), nu kregen wij door een gebrek aan klanten een upgrade naar een kamer van 80m2 (gigantisch). Ter vergelijking: een normaal rijtjeshuis is gemiddeld 100 m2. Het hotel (en dus ook de kamer) is het meest luxueuze wat wij tot nu toe in ons nog prille leventje hebben gezien. U kent allemaal wel van die hele foute actiethrillers die over de Amerikaanse president gaan die dan net toevallig op reis is in een ver oord. Uiteraard moet hij in het meest bizar luxe hotel en dito kamer ondergebracht worden. Welnu, zo'n kamer hadden wij. Wij hadden twee flatscreen tv's, een badkamer groter dan menig hotelkamers die wij hebben gezien, een aparte slaapkamer, een aparte eetruimte, twee driezitsbanken, afijn u kunt het plaatje wel ongeveer zelf invullen. De eerste anderhalf uur hebben wij uitgeput de legendarische woorden 'what the...' tegen elkaar uitgesproken, alvorens als roosjes in slaap te vallen in ons veel te grote bed. Tot zover het hotel in Bangkok.

De volgende dag gingen wij op pad in Bangkok zelf. En dit bleek een ware expeditietocht te worden. Bangkok is namelijk heel erg groot en heel erg druk. Er leven ongeveer 17 miljoen mensen in deze stad en deze lijken allemaal in het centrum te wonen. De tuk-tuk's, fietsen, brommers, auto's, eigenlijk alles wat mensen kan vervoeren vliegen je om de oren en dan komen alle mensen op de stoepen, in de winkeltjes en op de markten er nog bij. Levendig is wel de juiste term voor deze stad. Wij gingen eerst zelf op pad en hebben een aantal fraaie tempels gezien toen wij op straat werden aangesproken door een vriendelijke man om ons wegwijs te maken in deze stad. Het volgende moment zaten wij voor 20 baht in een tuk-tuk op weg naar. Ja, op weg naar waar eigenlijk? Uiteindelijk kwamen we er achter dat we bij een pier werden afgezet met het doel om ons een boottocht aan te smeren. Hier bedankten wij vriendelijk voor wat de tuk-tuk bestuurder ons niet in dank afnam. De bootverkoper was naemlijk zijn sponsor (vandaar de belachelijk lage prijs van 40 eurocent). Alle tuk-tuk bestuurders (zo kwamen wij er schade en schande achter) hebben sponsors. Dit werkt als volgt: je wilt een tuk-tuk ritje maken om van A naar B te komen. De bestuurder neemt je graag mee, maar wil dan onderweg nog wel even ergens stoppen (een markt, winkelcentrum of een pier). De bedoeling is dat de toeristen daar dan veel te veel geld uitgeven en dit geld komt in het laatje van de sponsor van de bestuurder die hier in ruil gratis benzine krijgt. Het is dus een waar circuit van belangenverstrengeling, waar iedereen zijn graantje van meepikt. Hier besloten wij dus niet aan mee te doen. Waardoor wij dus alles hebben moeten lopen. En dat hebben wij geweten. Wij schatten dat we een afstand van 20 km (pp) hebben afgelegd die dag. Iedere km was het echter meer dan waard.

Aangezien we het idee hebben dat we ook de ruigere (en niet toerische) stukken van Bangkok hebben gezien. Wij hebben geen idee hoe onze route van die dag is verlopen, maar dat maakte ook niet uit. Wij wilden meer sfeer proeven en een goede impressie van de stad krijgen en dat is gelukt. Uiteindelijk hebben we heel veel tempels, mensen, chaos en Mr. Ron gezien. Wij horen u denken: Mr. Ron? Dit bleek een van de vele winkellokkers. Zij maken een praatje met je en proberen je dan naar het winkelcentrum van een sponsor te lokken. Deze Mr. Ron was hier zeer bedreven in al zeggen wij het zelf. Maar helaas voor hem was hij al de 620e van de dag en daardoor waren we in een melige bui en probeerden we elke winkellokker twee keer zo hard terug te naaien. Zo is Jamie chefkok geweest, diplomaat, trambestuurder, pigmee en een inspecteur van de dienst van waren. Vooral na het laatste koelde het enthousiasme van Mr. Ron opeens gigantisch af. Wij voelden ons voldaan. 's Avonds hebben wij met zere voeten de wedstrijd Duitsland-Argentinie gekeken, waar wij verder niet over willen praten. Na een hectische dag sliepen wij lekker snel in. Wij willen overigens nog opmerken dat alle vooroordelen over Bangkok absoluut niet waar zijn. Er zijn geen prostituees op straat, je kunt niet op iedere hoek van de straat drugs kopen, de straten zijn veilig, het verkeer heeft regels. Bangkok is nog niet zo slecht als u zou denken...

...Pattaya echter wel. Waar de vooroordelen over Bangkok niet kloppen, doen ze dat in Pattaya wel. Zo zijn er genoeg prostituees op straat (om een klein dorp als Urk mee van dienst te zijn), je kunt vast op iedere hoek van de straat drugs kopen, de straten zijn onveilig en het verkeer is een chaos. Vooral de prostituees zorgen voor problemen. De gemiddelde man die hier rondloop is 60 plus en alleen. De gemiddelde prostituee is 18 met uitschieters naar 14. Ja u leest het goed: 14. En het is ook geen zeldzaam beeld om deze twee leeftijden naast elkaar te zien lopen. Wij besteden er dan ook bijzonder veel moeite aan om elk van deze oude vieze mannetjes zoveel mogelijk belachelijk te maken in de hoop dat het een Nederlander is en tot inkeer komt. Hier hebben wij weinig hoop op, maar het is ook gewoon verdomd leuk om te doen. Verder schept Jamie er veel plezier in om deze mannen van stoepjes af te duwen, of kraampjes in, net wat het meest gelegen of het leukst is. U leest het goed: wij vermaken ons hier prima, terwijl het tegelijkertijd ons hart breekt. En toch worden wij hier ook weer een stuk wijzer doordat wij het menselijk ras weer eens van een heel andere (bizar vreselijke) kant zien. Zo kan het dus ook weer...Het meest erge vinden wij nog niet eens dat de prostitutie hier zo openlijk en bloot is, maar meer dat deze mannen de indruk proberen te wekken dat hier een relatie gaande is die van twee kanten gevoed wordt. Zo paraderen zij triomfantelijk met hun nieuwe aanwinsten die er toch vooral heel erg plichtgetrouw en droevig bijlopen. Wat kunnen sommige mensen zichzelf voor de gek houden.
Het meest bizarre is nog wel het contrast hier. Wij zitten namelijk op een prachtig resort, met een prachtige tuin, zwembad in een oase van rust. Stap je dus net 5 meter buiten het terrein dan begint dus de boven beschreven waanzin. Dit contrast is zo moeilijk te plaatsen en blijven wij ook bizar vinden.

De komende dagen zitten wij nog hier tussen en wij kijken eigenlijk vooral uit naar de twee halve finale wedstrijden van het wk. Waarbij wij overigens nog moeten uitzoeken of NL hier vannacht speelt of morgen (tijdverschil). Dit gaan wij direct hierna uitzoeken en in ons volgende verslag zult u lezen hoelaat de wedstrijd heeft plaatsgevonden en wat de uitslag is geworden. Houdt deze site dus goed in de gaten, want zo hoeft u niks te missen van het wk! Wij wensen u een prettige avond, voor u middag (tijdverschil) en tot snel.