Postcard pictures from Sydney

Jawel, wij gaan op de Engelse tour!
De titel klinkt filosofisch en dat is hij eigenlijk ook wel een beetje. Gisteren, 24 mei, stonden wij voor het eerst oog in oog met The Opera House en Harbour Bridge. Maar laten we beginnen met het begin van onze reis....

De reis van Amsterdam naar Sydney duurde een ruime 22 uur, inclusief overstap in Hongkong. Het eerste gedeelte van de reis hebben wij ons prima kunnen vermaken met het bekijken van wat films, series, het lezen van een boek en een opdringerige Australische man met Nederlandse ouders negeren. Altijd prettig om het levensverhaal van een 70+' er aan te mogen horen. vooral wanneer je de fout maakt om te vertellen dat je beide Geschiedenis hebt gestudeerd. De verhalen waren niet te stoppen terwijl onze hints( geeuwen, tv-kijken, slapen, onze handen op de oren houden) toch vrij specifiek waren.

Het tweede gedeelte van de reis, van Hongkong naar Sydney, sloeg de vermoeidheid pas echt goed toe. De films konden ons niet meer boeien, de zithouding werd vervelend (alhoewel wij onze dank moeten uiten naar Cathay Pacific die onwaarschijnlijk veel beenruimte verschafte) en de overgang van licht, naar donker, naar licht, naar donker werd ons iets teveel.

Aangekomen op Sydney zaten wij helaas net in onze opgewekte fase waardoor wij om een uur of 21.00 toch vrij actief waren. Niet echt handig om gelijk te wennen aan het ritme. Na een vrij korte taxirit naar het hotel, waarbij de taxichauffeur bij het horen van het feit dat wij Nederlanders zijn alle Nederlanders die hij kende ging opnoemen, wat helaas alleen maar voetballers en/of voetbaltrainers waren, kwamen wij in een slaperige fase aan in het hotel. Aangezien het toen al een uur of 23u was konden wij gelijk fijn in ons tweepersoonsbed stappen! Wat een genot, een bed van 1.40 met twee grote mannen.

Gisteren hebben wij een heroische tocht gelopen door de binnenstad van Sydney. Eerst gingen wij op zoek naar the Opera House en Harbour brdige, dit zou heel makkelijk moeten zijn gezien het feit dat ons hotel waarschijnlijk het meest centraal ligt van heel Sydney, wat uiteraard niets zegt over hoe comfortabel het hotel is want dat is toch vrij karig, wij liepen echter al gelijk de verkeerde kant op. Dit deed de zoektocht toch wel verlengen.

Bij deze twee architectonische juweeltjes hebben wij ons wel meerdere keren in de armen moeten knijpen ( zowel in de eigen als in de andermans armen, slapen in een tweepersoonsbed schept toch een band...). Het is bijzonder vreemd om bouwwerken die je alleen kent van films en tv opeens in het echt te zien. Het is dan wel minder magisch, maar je hebt wel het idee dat je iets heel episch hebt meegemaakt.

Vandaag hebben wij wederom een epische wandeling gemaakt. Dit was echter niet de bedoeling, de kaart van Sydney in ons boekje klopte niet. Hierdoor hebben wij ongeveer 5 kilometer omgelopen voor een bestemming die waarschijnlijk 10 minuten wandelen was. Onze voeten staan op dit moment in brand, hebben last van een jetlag ( we zijn in een slaperige fase) en zijn net afgezet op een terras. Wat is Sydney een GewelDige stad!

Morgen gaan we een tour maken naar de Blue Mountains, een gebergte op ongeveer anderhalf uur rijden van Sydney. Daan kan niet wachten, Jamie ook niet.....om weer terug te komen. Vanavond gaan we naar de bioscoop met het grootste IMAX scherm ter wereld, dus dat wordt dolle pret!

Als laatste punt willen wij onze zorg uitspreken over het toekomstige linksrijden. Wij hebben tot dit moment al drie bijna dood ervaring gehad omdat auto's opeens van een andere kant komen rijden dan wij gewend zijn, je loopt continue op je quivive omdat je anders word overreden. Dit schept vertrouwen voor onze twee weken durende reis naar Cairns.

Dit was het tot nu toe. Als we nog iets vergeten, wat in deze fase bijzonder goed zou kunnen, komen we bij u terug. Wij verwachten u in Brisbane weer te kunnen vermaken met nieuwe en spannende verhalen.

Tot zover ons eerste bericht uit Australie!