Bloedverziekend heet Mexico

Verslag vanuit Mexico, in het prachtige Park Plaza Palenque.

Het is nu dag vier, volgens onze schatting, maar we zijn de dagen een beetje kwijt. U zult denken dat dit door overmatige drankgebruik komt......en verdomd! U heeft gelijk!

Na een elf uur durende rechtstreekse vlucht naar zonnig Cancun, kwamen wij aan in Mexico. Wij begonnen gelijk luxe en hebben een upgrade gekocht in het vliegtuig. We konden namelijk niet naast elkaar zitten, opvallend aangezien we 10 minuten na het openen van de incheckbalie al aanwezig waren. Afijn, 130 euro later zaten we toch mooi erg ruim naast elkaar. Dit bleek een goede keus geweest te zijn, aangezien we een saucijzenbroodje kregen!

Na aankomst werden we naar een leuke hacienda verscheept. De hacienda hebben we echter nooit bij daglicht gezien. We kwamen laat en gingen vroeg.... het echt vakantiegevoel.

We vertrokken vroeg om op tijd bij Chichen Itza te zijn. Een archeologische site waar Maya´s vroeger elkaars bloed vergoten op een enorme tempel. Tevens speelde zij balspelletjes waarbij de verliezer werd gedood doordat hun keel werd opengesneden. Nu horen wij u denken: waren daar ook pigmeeen ( wij kunnen de puntjes op de e niet vinden) bij. Het antwoord luidt: nee.

Na aankomst in Merida hebben wij heerlijk kunnen badderen in het bijbehorende zwembad van het hotel. Via deze blog willen wij toch even aandacht besteden aan de tot nu toe zeeeer goede accomodaties. Men verwacht een uitgeleefde hostel, maar krijgt een sfeervolle hacienda, een modern stadshotel en een bizar luxe resort. Hopelijk kunnen we dit ook laten zien d.m.v een aantal foto´s.
Des avonds hebben wij genoten van een tequila, een biertje en een fijne mojito. Dit hebben we genuttigd op een sfeervol balkonnetje in hartje Merida aan het plaatselijke stadsplein. De jaloerse blikken van de plaatselijke bevolking deden ons veel goed.

Wat ons minder goed deed was de foute plattegrond van onze reisbegeleider Martijn, die verder erg goed is in zijn werk. Merida heeft namelijk een heel simpel stratenplan. De wegen bestaan uit nummers die elkaar opvolgen. Dus wanneer een hotel ligt op de kruising tussen calle 55 en 62. Is dit altijd makkelijk te vinden, zou je denken. Ware het niet dat Martijn het hotel een straat had verplaatst. Op dit moment valt het bijzonder simpele stratenplan in duigen en hebben we 45 minuten hysterisch rondgerend in de veronderstelling dat we nu eeuwig verdoemd zouden zijn in de sloppenwijken van het geriefelijke Merida.

Na een korte nacht werden wij om 7.00 verwacht in de bus om op weg te gaan naar Palenque. Een gezellig bustochtje van in totaal 12 uur. Wel hebben we tussendoor heerlijk kunnen zwemmen in de zee. Waar Jamie heerlijk heeft gegeten van een spaghetti quatro quesos. Hoewel hij niet spuugt op een lekker stukje kaas, was dit ronduit smerig. Hier willen we het graag bij laten, aangezien de kaas nog steeds word opgeboerd.
Aangekomen in Pslenque hebben wij nog even gezwommen in het meer dan gemiddelde zwembad van het meer dan gemiddelde hotel. De filet mignon maakte de avond voor Jamie toch nog succesvol. Daan had daarentegen nog wel eens een niet-geidentificeerd stuk vlees in zijn mond. de gevolgen van deze maaltijd zijn voor Daan nog niet duidelijk, maar dit zal ongetwijfeld binnenkort de kop op steken.

Vanochtend zijn we dan om 7.00 in de ochten opgestaan. Na een bijzonder prettig ontbijtje, waarbij de pannenkoeken (wat zegt het groene boekje dit keer over het woord pannenkoeken. Spellen we dit als pannekoeken c.q. pannenkoeken. Dit hebben we gevraagd aan de plaatselijke Mexicaan die helaas geen groen boekje in zijn bezit had. Hij had echter de volgende theorie, die wij jullie niet willen onthouden: que?) niet ontbraken.
Na 15 minuten in onze privebus te hebben verbleven kwamen wij aan bij het tempelcomplex van Palenque. Dit overtrof al onze verwachtingen. Slechts 2% van alle tempels zijn nu opgegraven. In totaal zijn er 1040 tempels die overwoekerd zijn door de jungle. Een kippenvel momentje met 30 graden. Onze gids, Edgar, was zowel inspirerend als duidelijk te verstaan, hetgeen niet vaak voorkomt in Mexico.

Op dit moment hebben wij net lekker gezwommen en gerelaxed, wat voor het eerst is deze dagen. De afgelopen dagen waren enorm hectisch voor ons en daarom hebben wij wat problemen om het blog te updaten. Wat ons nu trouwens is gelukt voor 20 pesos, ongeveer 1.50 voor 1 uur internet.

Wij verwachten in San Cristobal de las Casa u wederom te kunnen verblijden met een nieuw hoofdstuk over de aankomende dagen.

De groep is erg gezellig, men komt wat meer los. Er zijn veel jongeren in de groep, waar wij echter wel de Benjamins zijn en iedereen gaat positief met elkaar om. We hebben echter een storende factor die wij hebben omgedoopt tot ObersturmbahnFuhrer. De details kunt u zelf uittekenen. De details volgen later.

Hier zullen wij het bij laten en hopen dat u wat meer inzicht heeft in ons dagelijks leven.

Met de speciale groeten voor Rex, het konijn van Jamie, en meester Daan aan Charlotte en Anjalinie ( wat meester Daan zelf heeft moeten typen omdat Jamie er niet uitkwam)